Brytyjski parlament: Izba Gmin i Izba Lordów

Foto: UK government – https://civilservicelocal.blog.gov.uk

Brytyjski parlament składa się Izby Gmin i Izby Lordów, a na jego czele stoi monarcha.

Izba Gmin

Izba Gmin (ang. House of Commons) to niższa izba brytyjskiego parlamentu. W jej skład wchodzi 650 deputowanych (MPs, czyli Members of Parliament), którzy wybierani są w wyborach powszechnych.

Wybory do Izby Gmin

Kadencja Izby Gmin trwa 5 lat i wybory odbywają się w pierwszy czwartek maja. Wielka Brytania podzielona jest na okręgi jednomandatowe.

Ostatnie wybory do Izby Gmin odbyły się 8 czerwca 2017 roku.

Obecnie większość parlamentarną w Izbie Gmin posiada Partia Konserwatywna (317), następnie Partia Pracy (262), Szkocka Partia Narodowa (35), Liberalni Demokraci (12), Demokratyczna Partia Unionistyczna (10).

Prawo głosu

Prawo do głosowania mają obywatele Wielkiej Brytanii, którzy ukończyli 18 lat, stale mieszkają na terenie Wielkiej Brytanii i nie zostali skazani wyrokiem sądowym. Prawo głosu przysługuje Irlandczykom, o ile mieszkają na terenie Zjednoczonego Królestwa. Prawo głosu posiada również monarcha brytyjski, czyli aktualnie Królowa Elżbieta.

Sala zielona w Pałacu Westministerskim

„Miejscem posiedzeń parlamentu jest Pałac Westminsterski w Londynie. Izba Gmin dekorowana jest na zielono i jej wystrój jest raczej skromny w porównaniu do Izby Lordów. Składają się nań dwa rzędy ław przedzielonych pośrodku przejściem. Ze względów historycznych, przejście to ma zawsze szerokość „dwóch i pół długości miecza”. Spiker zajmuje miejsce na końcu sali, członkowie rządu po jego prawej stronie, a opozycja – po lewej. Co ciekawe, nie wszyscy członkowie Izby mieszczą się w niej, gdyż ma ona siedzenia tylko dla 437 parlamentarzystów, podczas gdy wszystkich jest 650”.

Porównując Izbę Gmin do Polski, to jest ona odpowiednikiem polskiego Sejmu, a funkcję Marszałka Sejmu w przypadku Izby Gmin pełni Speaker, który przed objęciem funkcji musi zrzec się przynależności do partii (wymóg bezpartyjności).

Rząd

Rząd i Premier powoływani są przez monarchę. W brytyjskim parlamencie funkcjonuje też stanowisko Lidera Opozycji, który otrzymuje uposażenie państwowe (1/2 uposażenia premiera).

Izba Lordów

Izba Lordów (ang. House of Lords) to wyższa izba parlamentu. Izba Lordów spotyka się również w Pałacu Westministerskim, w sali czerwonej. Obecnie liczy 800 członków. Nie odbywają się powszechne wybory do Izby Lordów.

Wśród członków Izby Lordów wyróżnia się:

• Lordów duchownych – obecnie jest ich 26
• Lordów dziedzicznych – (92) z tytułami szlacheckimi, w tym lord wielki szambelan i lord marszałek. Wcześniej było ich ponad 700.
• Lordów dożywotnich– (618) osoby powołane przez monarchę na wniosek premiera, osoby zasłużone dla Wielkiej Brytanii, byli premierzy i speakerzy.

Izba Lordów ma ograniczone możliwości ustawodawcze. Posiada prawo opiniowania ustaw, zgłaszania projektów i wstrzymania prac nad ustawami na okres do 1 roku.

Od lat jej funkcjonowanie budzi kontrowersje.

Stan na dzień: 16 stycznia 2019 roku

Co wiemy o skutkach Brexitu dla Polaków? Status osoby osiedlonej – procedura „EU Settlement Scheme”

Foto: http://www.gov.uk

W dniu dzisiejszym tj. 15 stycznia 2019 roku czeka nas głosowanie w brytyjskiej Izbie Gmin ws. Brexitu. Bardzo prawdopodobne, że nie dojdzie do przyjęcia porozumienia i Wielka Brytania stanie przed wyzaniem w postaci scenariusza „no deal”, czyli wyjścia z UE bez porozumienia.

Co ustalenia ws. Brexitu oznaczają dla Polaków mieszkających w Wielkiej Brytanii?

Przy aktualnych założeniach dot. Brexitu, sytuacja Polaków, którzy już teraz mieszkają, pracują lub uczą się w Wielkiej Brytanii niewiele się zmieni. Ale po formalnym wyjściu Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej, Polacy oraz inni obcokrajowcy z UE przyjeżdżający na Wyspy będą traktowani jak teraz obywatele państw spoza UE.

Jak wszyscy wiemy w Unii Europejskiej obowiązują 4 swobody przepływu osób, kapitału, towarów i usług. Od 2004 roku od wstąpienia do UE Polacy mogli cieszyć się tymi swobodami. Po Brexicie te zasady zostaną zniesione. Wrócą kontrole na granicach UK-UE, a do wyjazdu trzeba będzie się przygotować pod względem formalnym. Prawdopodobnie nie dojdzie do ustaleń w zakresie konieczności uzyskiwania wiz.

Czym jest „EU Settlement Scheme”?

Procedura Settlement Scheme jest specjalną procedurą, która będzie umożliwiać rejestrację obywateli UE mieszkających w Wielkiej Brytanii, którzy nie są brytyjskimi obywatelami. Pilotażowo została już przeprowadzona od 1 listopada do 21 grudnia 2018 roku.

Rejestracja będzie prosta i dostępna również na urządzeniach mobilnych w formie aplikacji. Aplikacja w systemie Settlment Scheme ruszy 30 marca 2019 roku i zakończy przyjmowanie wniosków 30 czerwca 2021 roku.

Procedura dostępna będzie dla dwóch kategorii osób:

1. Obcokrajowcy z UE, którzy przebywają w Wielkiej Brytanii co najmniej 5 lat i ta procedura umożliwi im uzyskanie statusu „settled status”, czyli stałego rezydenta;
2. Obcokrajowcy z UE, którzy mieszkają w Wielkiej Brytanii krócej niż 5 lat i w ramach tej procedury uzyskają status „pre-settled status”, czyli tymczasowego rezydenta;

Jak przebiegać będzie procedura „EU Settlement Scheme”?

Należy wykonać ją w 3 krokach:

1. Przedłożenie dowodu potwierdzającego tożsamość i narodowość np. paszport;
2. Przedłożenie potwierdzenia zamieszkiwania na Wyspach np. wyciąg z rachunku bankowego;
3. Potwierdzić niekaralność;

Pomimo krytyki, przewidziano opłatę za każdy wniosek, która wyniesie 65 funtów dla osób dorosłych i 32,50 funtów dla dzieci w wieku poniżej 16 lat.

Inne zasady będą dotyczyły tzw. przyszłych członków rodzin oraz przyszłych partnerów i małżonków brytyjskich zarejestrowanych już rezydentów.

Nad procedurą Settlement Scheme nadzór sprawować będzie urząd Independent Monitoring Authority (IMA).

Foto: http://www.gov.uk

Brexit i karalność

Wielka Brytania nie będzie tolerować karanych obcokrajowców i ci nie będą mogli ubiegać się o status osoby osiedlonej. Co więcej będzie im grozić deportacja.

Co się nie zmieni do Brexitu?

Do czasu Brexitu (tj. 31 grudnia 2020 roku) w Wielkiej Brytanii nie zmieni się:

• bezpłatna i powszechna służba zdrowia,
• prawa osób uczących się,
• prawa osób pracujących i prowadzących działalność gospodarczą,
• prawa do zasiłków, ale tymczasowi rezydenci będą musieli spełnić dodatkowe formalności.

W dniu 31 grudnia 2020 roku Wielka Brytania zakończy proces wychodzenia z Unii Europejskiej, co spowoduje, że od 1 stycznia 2021 roku na terenie Wielkiej Brytanii nie będzie już obowiązywało prawo unijne.

Stan na dzień: 15 stycznia 2019 roku

Dyskryminacja w pracy, mobbing i nierówne traktowanie w Polsce i w Wielkiej Brytanii

Foto: Jaka praca taka płaca, ilustracja przysłowia Franciszka Kostrzewskiego, 1864, domena publiczna, CCO.

Niestety wiele spraw o mobbing i dyskryminację kończy się niepowodzeniem przed polskimi sądami, a to głównie ze względu na nieprawidłowe określenie charakteru sprawy i błędny wybór drogi postępowania. Dlatego warto zapamiętać, że:

• Dyskryminacja stanowi niczym nieuzasadnione, gorsze traktowanie ze względu na określone w ustawie „cechy prawnie chronione”, a ciężar dowodu w tego rodzaju sprawach spoczywa na pracodawcy (typ kwalifikowany nierównego traktowania);
• Nierówne trakowanie w zatrudnieniu stanowi zróżnicowanie sytuacji pracowników przy uwzględnieniu niedozwolonego kryterium, kategoria szersza od dyskryminacji;
• Mobbing stanowi uporczywe i długotrwałe niesprawiedliwe traktowanie bez powiązania z „cechami prawnie chronionymi”, a ofiara mobbingu musi udowodnić, że do niego doszło;

Jako dyskryminację określa się również:

1) działanie polegające na zachęcaniu innej osoby do naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu lub nakazaniu jej naruszenia tej zasady;

2) niepożądane zachowanie, którego celem lub skutkiem jest naruszenie godności pracownika i stworzenie wobec niego zastraszającej, wrogiej, poniżającej, upokarzającej lub uwłaczającej atmosfery (molestowanie).

Zachowaniem dyskryminującym w zatrudnieniu jest w szczególności art. 18 (3b) Kodeksu pracy:

• odmowa nawiązania lub rozwiązanie stosunku pracy,
• niekorzystne ukształtowanie wynagrodzenia za pracę lub innych warunków zatrudnienia albo pominięcie przy awansowaniu lub przyznawaniu innych świadczeń związanych z pracą,
• pominięcie przy typowaniu do udziału w szkoleniach podnoszących kwalifikacje zawodowe.

Jak się bronić przed dyskryminacją w pracy w Polsce?

W razie dyskryminacji można skorzystać z:

• postępowania mediacyjnego w celu polubownego zakończenia sporu z pracodawcą,
• pomocy Państwowej Inspekcji Pracy,
• ostatecznie skierować sprawę na drogę postępowania sądowego po prawidłowym określeniu charakteru sprawy oraz żądań.

Dyskryminacja w pracy w Wielkiej Brytanii

W Wielkiej Brytanii prawo chroni przed dyskryminacją w pracy, w szczególności w zakresie:

• zwolnienia;
• warunków zatrudnienia;
• wypłaty wynagrodzenia i dodatków do wynagrodzenia;
• możliwości awansu i przeniesienia;
• szkolenia;
• rekrutacji;
• wymiaru czasu pracy.

Niektóre formy dyskryminacji są dozwolone tylko wtedy, gdy są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa pracodawcy np.:

• szkoła rzymskokatolicka ograniczająca wnioski o przyjęcie uczniów tylko do katolików;
• zatrudnianie wyłącznie kobiet w ośrodku zdrowia dla muzułmańskich kobiet;

Niepełnosprawność

Zatrudnionej osobie niepełnosprawnej przysługują te same prawa, co innym pracownikom. Pracodawcy powinni również wprowadzić „rozsądne udogodnienia”, aby pomóc niepełnosprawnym pracownikom oraz kandydatom do prac, w tym:

• formularze aplikacyjne, na przykład formularze w formacie brajlowskim lub audio;
• testy umiejętności, na przykład dając dodatkowy czas na ukończenie testów;
• zwolnienia lub zmiany wymiaru czasu pracy;
• dyscyplina i pretensje;
• ustalenia dotyczące rozmów, takie jak zapewnienie dostępu dla wózków inwalidzkich, wsparcie dla komunikatorów;
• upewnienie się, że miejsce pracy ma odpowiednie zaplecze i sprzęt dla pracowników niepełnosprawnych lub osoby, którym zaproponowano pracę;
• możliwości awansu, transferu i szkolenia;
• warunki zatrudnienia, w tym płacy;
• świadczenia związane z pracą, takie jak dostęp do obiektów rekreacyjnych lub gastronomicznych.

Co można zrobić w przypadku dyskryminacji?

Jeśli jesteś dyskryminowany w pracy, to powinienieś wiedzieć, że istnieją przewidziane przez prawo sposoby radzenia sobie z tym problemem.

Pracodawcy muszą przestrzegać przepisów dotyczących zapobiegania dyskryminacji w miejscu pracy.

Inne rodzaje niesprawiedliwego traktowania w zakresie stosunku pracy

Ochrona przysługuje również przed niesprawiedliwym traktowaniem z powodu:

• członkostwo w związkach zawodowych lub wobec osób niebędących członkami takich związków „union trade”;
• zatrudnienia na czas określony lub w niepełnym wymiarze godzin. 
• warunki zatrudnienia, w tym płacy;

Co możesz zrobić w razie dyskryminacji w miejscu pracy?

Jeśli uważasz, że zostałeś niesprawiedliwie potraktowany , (dyskryminowany) możesz:

• złożyć skargę bezpośrednio do osoby, która dopuściła się dyskryminacji lub organizacji, którą ta osoba reprezentuje;
• skorzystać z pomocy osoby uprawnionej do przeprowadzania postępowania polubownego np. mediatora;
• złożyć wniosek do sądu lub trybunału odnośnie naruszenia prawa;

Możesz również skontaktować się z Equality Advisory Support Service,aby uzyskać pomoc i poradę.

Obrona przed dyskryminacją w pracy

Pracownicy powinni najpierw porozmawiać z pracodawcą, aby podjąć próbę nieformalnego rozwiązania problem.

Jeśli pracownik nie dojdzie do porozumienia z pracodawcą, powinien  zwrócić się do ACAS, Citizens Advice lub przedstawiciela związku zawodowego (o ile jest jego członkiem) celem uzyskania pomocy w rozwiązaniu sporu.

W sądzie pracy pracownik może ubiegać się o odszkodowanie za dyskryminację.

W sprawach o dyskryminację możliwe jest uzyskanie bezpłatnej pomocy prawnej, ale należy sprawdzić, czy w danej sytuacji zostały spełnione określone warunki.

Stan na dzień: 11 stycznia 2019 roku

DYSKRYMINACJA W POLSCE I W WIELKIEJ BRYTANII

Dyskryminacja w Polsce

Dyskryminacja stanowi niczym nieuzasadnione, gorsze traktowanie ze względu na:

płeć, rasę, pochodzenie etniczne, narodowość, religię, wyznanie, światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną.

Dyskryminacja może być również pozytywna np. w przypadku miejsc parkingowych dla osób niepełnosprawnych.

Ochrona przed dyskryminacją przysługuje na podstawie przepisów Konstytucji RP, umów międzynarodowych i innych ustaw, w tym kodeksu cywilnego oraz kodeksu pracy.

Postępowanie sądowe w sprawach o dyskryminację w Polsce

Ofiara zachowania dyskryminującego może podjąć odpowiednie działania celem:

• ścigania sprawcy dyskryminacji w drodze postępowania karnego;
• dochodzenia stosownego odszkodowania na drodze postępowania cywilnego w oparciu o przepisy ustaw np. kodeksu cywilnego lub kodeksu pracy.

UWAGA!!! Osoby, które doświadczyły dyskryminacji mogą uzyskać specjalistyczną pomoc psychologiczną i prawną (w tym bezpłatną) od różnych organizacji pozarządowych, które walczą z dyskryminacją np. od Polskiego Towarzystwo Prawa Antydyskryminacyjnego, Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka czy Kampanii Przeciw Homofobii.

Dyskryminacja w Wielkiej Brytanii

Według statystyk brytyjskiego Trybunału Pracy z lat 2016-2017, w sprawach o dyskryminację ze względu na:

• płeć zasądzono przeciętne odszkodowanie w wysokości 19 tys. funtów;
• niepełnosprawność zasądzono przeciętne odszkodowanie w wysokości  prawie 32 tys. funtów;
• wyznanie zasądzono przeciętne odszkodowanie w wysokości 20 tys. funtów;
• wiek zasądzono przeciętne odszkodowanie w wysokości 35 tys. funtów.
• orientację seksualną przeciętne odszkodowanie w wysokości 20 tys. funtów.

ZMIANA PŁCI I „MX.” CZYLI TRZECIA PŁEĆ W WIELKIEJ BRYTANII I W POLSCE

Zmiana płci i inna płeć w Polsce

Problem zmiany płci dotyczy osób trannsseksualnych i tych, które nieidentyfikują swojej płci w pełni ani jako kobieta, ani mężczyzna.

W Polsce, aby zgodnie z prawem zmienić płeć należy:

• mieć ukończone 18 lat;
• odbyć badania psychologiczne, w tym z psychologiem, seksuologiem lub psychiatrą;
• rozpocząć terapię hormonalną;
• złożyć pozew przeciwko rodzicom o ustalenie płci z uzasadnieniem takiego żądania.

Postępowanie zwykle jest bardzo długotrwałe. W efekcie dochodzi do sporządzenia przez Kierownika USC adnotacji o zmianie płci w aktcie urodzenia. W praktyce rzadko osoby się na to decydują ze względu na ryzyko i koszty, ale można po terapii hormonalnej poddać się zabiegowi operacyjnemu.

Dyskusja nad kompleksowym uregulowaniem tego zagadnienia toczy się od lat, ale do dzisiaj nie rozstrzygnięto m.in. tego, czy zmiana płci dotyczyć może:

• tylko transseksualistów, czy też
• „płci społecznej”, którą w swym założeniu obejmuje koncepcja gender.

Ponadto, rozstrzygnąć należałoby wiek od, którego osoba może rozpocząć starania o zmianę płci. Wyjaśnieniu podlegać powinno też to, czy „płci mertykalnej” można jednoznacznie przeciwstawić „tożsamość płciową”.

Zgodnie z polskim prawem, zmiana płci na inną/trzecią (X) lub pozostawienie miejsca pustego nie jest możliwe.

Zmiana płci w Wielkiej Brytanii

W Wielkiej Brytanii możliwa jest zmiana płci.

Aby ubiegać się o zmianę płci należy uczynić to poprzez the Gender Recognition Panel i zwrócić się o  zaświadczenie „Gender Recognition Certificate”.

Do wyboru są trzy procedury prowadzące do uzyskania takiego zaświadczenia.

1. Standardowa procedura

Ta procedura przewidziana została, jeśli wnioskodawca:

• ma ukończone 18 lat
• został zdiagnozowany „gender dysphoria” (discomfort with your birth gender) – this is also called gender identity disorder, gender incongruence or transsexualism
• znajduje się w takiej sytuacji od co najmniej 2 lat;
• zamierza zmienić płeć na całe życie;

Wnioskodawca musi wybrać standardową procedurę, jeśli mieszka w Irlandii Północnej.

2. Alternatywna procedura

Aby wnioskodawca mógł ubiegać się o zaświadczenie w procedurze alternatywnej musi:

• mieć ukończone 18 lat;
• zostać zdiagnozowany z dysforią na tle tożsamości płciowej albo przejść operację;
• mieszka w Anglii, Walii lub Szkocji przez dłuższy czas;
• oświadczyć, że będzie żył ze zmienioną płcią do końca swojego życia;
• znajduje się w (albo był) w tzw. „protected marriage” albo „protected civil partnership” (poniżej wyjaśnienie);
• wykazać, że znajduje się w tej sytuacji przez co najmniej 6 lat przed 10 grudnia 2014 roku (16 grudnia 2014 dla szkockich małżeństw i związków partnerskich).

Małżeństwo lub związek partnerski jest chronione „protected”, jeśli:

• zostało zarejestrowane na podstawie prawa Anglii i Walii;
• związek małżeński został zawarty w Szkocji;
• związek partnerski został zarejestrowany w Szkocji;
• związek małżeński zarejestrowany na podstawie prawa jednego z terytoriów zależnych Wielkiej Brytanii;
• związek małzeński zawarty przy brytyjskim konsulu lub w jednostkach sił zbrojnych należących do Wielkiej Brytanii.

3. Procedura zagraniczna

W procedurze zagranicznej można ubiegać się o zaświadczenie o zmianie płci w państwach, które to dopuszczają i przedstawić dokumenty potwierdzające ten fakt.

W razie pozostawania w związku małżeńskim lub związku partnerskim

Jeśli jesteś w związku małżeńskim…

Możesz ubiegać się o Gender Recognition Certificate, chyba, że małżeństwo zostało zawarte w Irlandii Północnej.

Zarówno ty, jak i twój małżonek lub małżonka musicie złożyć oświadczenie o tym, że pozostaniecie małżeństwem.

„Tymczasowe zaświadczenie” jest wydawane, gdy ty lub współmałżonek nie chce pozostać w związku małżeńskim, albo jedno z was nie złożyło takiego oświadczenia.  Tymczasowe zaświadczenie może zostać uznane za przyczynę rozwodu.

Jeśli żyjesz w Anglii lub Walii, możesz uzyskać właściwe zaświadczenie po uzyskaniu rozwodu.

Jeśli mieszkasz w Szkocji, możesz na podstawie tymczasowego zaświadczenia zwrócić się do „the sheriff court”, aby uzyskać właściwe zaświadczenie i nie musisz czekać aż do rozwodu.

Skontaktuj się z zespołem administracyjnym the Gender Recognition Panel, jeśli ty lub twój partner zmieniliście zdanie o pozostawaniu w związku małżeńskim podczas procesu.

Gender Recognition Panel

GRPenquiries@justice.gov.uk

Telephone: +44 (0) 300 1234 503

Jeśli pozostajesz w związku partnerskim…

Musisz zakończyć związek partnerski albo zamienić go na związek małżeński, jeśli został zarejestrowany w Anglii, Walii albo Szkocji. Nie możesz zmienić związku partnerskiego w związek małżeński, jeśli został zawarty gdziekolwiek indziej.

Jeśli decydujesz się na konwersję związku partnerskiego w związek małżeński, to musisz uczynić to przed ubieganiem się o zaświdczenie o zmianie płci.

Otrzymasz tymczasowe zaświadczenie, jeśli jesteś ciągle w związku partnerskim i ubiegasz się o zmianę płci. Musisz zakończyć związek partnerski, aby uzyskać właściwe zaświadczenie.

Jeśli ubiegasz się o zmianę płci wraz z partnerem/partnerką powinniście ubiegać się o to równolegle i poinformować zespół administracyjny o powiązaniu waszych wniosków. Możecie uzyskać właściwe zaświadczenia tego samego dnia, jeśli wasz związek partnerski został zarejestrowany w Anglii, Walii lub Szkocji.

Irlandia Północna

Możesz uzyskać tymczasowe zaświadczenie, jeśli twoje małżeństwo lub związek partnerski zostały zarejestrowane w Irlandii Północnej.

Musisz rozwiązać związek małżeński lub związek partnerski przed ubieganiem się o certyfikat o zmianie płci.

Możesz wykorzystać tymczasowe zaświadczenie jako przyczynę rozwodu lub zakończenia związku partnerskiego.

Jak się o to ubiegać?

Aby uzyskać więcej informacji skorzystać zamieszczonych w tabeli instrukcji i wniosków (w języku angielskim).

Jak się ubiegać?	Wniosek	Instrukcja
Standardowa procedura	Wniosek T450	Instrukcja T451
Alternatywna procedura	Wniosek T464	Instrukcja T465
Zagraniczna procedura	Wniosek T453	Instrukcja T454

Wyślij wypełniony wniosek z uiszczoną opłatą i wymaganymi załącznikami na poniżej wskazany adres:

Gender Recognition Panel

PO Box 9300

Leicester

LE1 8DJ

Opłaty

Opłata od wniosku wynosi £140. Możesz ubiegać się o zwolnienie, jeśli uzyskujesz określone zasiłki lub masz niski dochód.

Pomoc w wypełnieniu wniosku

Skontaktuj się z zespołem administracyjnym the Gender Recognition Panel, aby uzyskać poradę przy wypełnianiu wniosku o zmianę płci.

Gender Recognition Panel

GRPenquiries@justice.gov.uk

Telefon: +44 (0) 300 1234 503

ZWIĄZKI MAŁŻEŃSKIE PAR TEJ SAMEJ PŁCI W WIELKIEJ BRYTANII I PROBLEM TRANSKRYPCJI/LEGALIZACJI TAKIEGO MAŁŻEŃSTWA W POLSCE

Pytacie Państwo o możliwość zawarcia związku małżeńskiego w przypadku par jednopłciowych w Wielkiej Brytanii i jego legalizacji w Polsce, dlatego przygotowałam na ten tydzień mini-cykl publikacji dotyczących dyskryminacji ze względu na płeć z perspektywy brytyjsko-polskiej. 

Ale czego właściwie dotyczy problem?

Otóż problem wydaje się być nieistotny, ale w praktyce staje się bardzo dokuczliwy. Mowa tutaj o braku przewidzianej przez prawo formy związku dla osób tej samej płci, co wiąże się z codziennymi problemami przy:

• uzyskiwaniu informacji o partnerze/partnerce w szpitalu
• dziedziczeniu,
• sporządzaniu umów,
• opłacaniu rachunków,
• odbieraniu listów,
• zaciąganiu zobowiązań, w tym kredytów lub pożyczek oraz wielu innych.

O tych i podobnych problematycznych sytuacjach wspominają osoby doświadczające tego problemu. Aby przedstawić Państwu kompleksowo problematykę rozpocznę od procedury (formalności) dot. zwarcia związku małżeńskiego oraz związku partnerskiego w Wielkiej Brytanii, a następnie przedstawię problematykę transkrypcji brytyjskiego aktu małżeństwa par jednopłciowych lub aktów urodzeń ich dzieci w Polsce z perspektywy polskiego prawnika.

Alternatywą dla osób borykających się z tym problemem może być tzw. ślub humanistyczny, czyli taki, który ma wyłącznie znaczenie symboliczne. Ślub humanistyczny nie jest uregulowany przepisami prawa i jest ostro krytykowany przez różne związki wyznaniowe.

ZWIĄZEK MAŁŻEŃSKI I ZWIĄZEK PARTNERSKI

Zgodnie z Konstytucją w Polsce małżeństwo to związek kobiety i mężczyzny. Pomimo wielu prób legalizacji małżeństw jednopłciowych nie zostało to uregulowane.

W Wielkiej Brytanii można zawrzeć związek małżeński lub związek partnerski, jeśli przyszli małżonkowie:

• ukończyli 16 lat
• są stanu wolnego (wolni, rozwiedzeni lub wdowa/wdowiec)
• nie są blisko spokrewnieni.

Zgodnie z prawem Anglii, Walii i Irlandii Północnej, jeśli nie ukończyli 18 lat potrzebują pozwolenia rodziców lub innych prawnych opiekunów.

Tylko pary jednopłciowe mogą tworzyć związki partnerskie.

Pary tej samej płci (jednopłciowe)

Pary tej samej płci mogą:

• wstąpić w związek partnerki w Anglii, Szkocji, Walii i Irlandii Północnej
• wstąpić w związek małżeński w Anglii, Szkocji i Walii
• konwertować związek partnerski w małżeństwo w Anglii, Szkocji i Walii.

O co musisz zadbać przed ślubem?

SKAZANIA W BRYTYJSKICH REJESTRACH POLICYJNYCH I W ZAŚWIADCZENIU O NIEKARALNOŚCI

Każdy skazany powinien pamiętać, że po prawomocnym skazaniu, co do zasady nie może wnioskować o usunięcie informacji o skazaniu (ang. conviction) z rejestrów policyjnych. Jedynym wyjściem jest podjęcie próby podważenia takiego orzeczenia sądu poprzez wniesienie apelacji (ang. appeal) albo innego środka odwoławczego.

REJESTRY POLICYJNE

Od 2006 roku brytyjska Policja przechowuje dane o skazaniach do ukończenia przez skazanych 100 lat. Do tego czasu informacje o skazaniach będą znajdować się w rejestrach policyjnych, ale mogą nie pojawiać się już w zaświadczeniu o karalności/niekaralności. W Wielkiej Brytanii takie zaświadczenia są częściej wymagane niż w Polsce przy staraniu się o zatrudnienie (szerszy katalog prac).

To, czy dane skazanie pojawi się w zaświadczeniu będzie zależało od:

• tego, jak bardzo szczegółowa analiza karalności jest wnioskowana,
• czy dane skazanie na podstawie the Rehabilitation of Offenders Act (ROA) już się zatarło,
• czy dane skazanie celem wydania zaświadczenia DBS podlega analizie  „standard” czy „enhanced” .

Dostępna jest procedura wykreślenia danych z rejestrów policyjnych w wyjątowych przypadkach i jest to decyzja uznaniowa, gdyż zależy od oficera policji.

SPECJALNA PROCEDURA – ACRO, the Record Deletion Process, link 

Wniosek o usunięcie danych z rejestrów policyjnych może być uzasadniony np. uniewinnieniem wnioskodawcy i pomimo tego pozostawieniem danych w rejestrach, błędnym zapisem, innymi nieprawidłowościami albo zasadami współżycia społecznego. Należy wyczerpująco uzasadnić, dlaczego pozostawienie danych w rejestrze będzie krzywdzące dla wnioskodawcy.

Do wypełnienia wniosku niezbędne są następujące informacje i dokumenty:

Nowy Rok 2019 z blogiem „Angielskie Prawo dla Polaków”

ŻYCZENIA NOWOROCZNE 2019

Składam wszystkim Czytelnikom bloga „Angielskie Prawo dla Polaków” najlepsze życzenia noworoczne – szczęścia, zdrowia i wszelkiej pomyślności w 2019 roku!

Bez względu na to, gdzie Państwo jesteście (w Polsce lub poza jej granicami) propagujmy jedność oraz życzliwość do siebie nawzajem i do innych. #Solidarność60Milionów #Polonia

Pomimo, że wszystko wskazuje na to, że będzie to trudny rok dla brytyjskiej Polonii ze względu na Brexit – bądźmy dobrej myśli i z optymizmem spójrzmy w przyszłość.

PODSUMOWANIE – STATYSTYKI

Przy tej okazji, jak co roku przedstawiam podsumowanie tego roku w statystykach. Dane dotyczące oglądalności w kolejnych latach wyglądają coraz lepiej. Dziękuję prawie 35 tys. odwiedzającym blog w 2018 roku, za wszystkie pytania i komentarze (od 2014 roku ponad 81 tys.).

Mam nadzieję, że piąty rok blogowania przyniesie jeszcze więcej dobrych rozwiązań dla  Państwa pytań i wątpliwości dotyczących prawa brytyjskiego i polskiego.

Jako bonus na dzisiaj, przygotowałam wpis o skazaniach w rejestrach policyjnych i zaświadczeniu o niekaralności. To temat, o który bardzo często Państwo pytacie.

Stan na dzień: 1 stycznia 2019 roku

Autorka: Judyta Kasperkiewicz