Od 1 stycznia 2021 r. trudniej o wjazd do UK, w szczególności dla obywateli UE wcześniej karanych

Ministerstwo Spraw Wewnętrznych Wielkiej Brytanii podało, że od stycznia 2021 roku o wiele więcej osób niż do tej pory, które są obywatelami UE i były karane, nie będzie mogło wjechać do Wielkiej Brytanii.

Osoby skazane na karę powyżej 1 roku pozbawienia wolności nie będą mogły wjechać do Wielkiej Brytanii. 

Podkreślono, że przestępcy z UE stanowią poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa Wielkiej Brytanii. Istnieją jednak obawy, że Brexit bez umowy może utrudnić identyfikację zagranicznych przestępców. 

W związku z tym, że Wielka Brytania znajduje się obecnie w okresie przejściowym, odkąd formalnie opuściła UE w styczniu 2020 roku, obywatelowi UE można obecnie odmówić wjazdu tylko wtedy, gdy stanowi rzeczywiste i poważne zagrożenie.

Rozporządzenia, które zostały przedłożone w brytyjskim Parlamencie w czwartek, określają nowe zasady dotyczące zakończenia okresu przejściowego i wprowadzają zasadę traktowania obywateli UE i obywateli spoza UE tak samo.

Nowe zasady oznaczają od 1 stycznia 2021 roku:

• Każdemu obywatelowi UE skazanemu na karę co najmniej 1 roku pozbawienia wolności będzie można odmówić prawa wjazdu do Wielkiej Brytanii 
• Obywatele UE, którzy popełnili jakiekolwiek przestępstwo w ciągu ostatniego roku, również mogą otrzymać odmowę prawa wjazdu do Wielkiej Brytanii 
• Obywatele UE mogliby również otrzymać odmowę zakazu wjazdu do Wielkiej Brytanii, gdyby zostali skazani na karę pozbawienia wolności w wymiarze poniżej 1 roku, a brytyjscy urzędnicy uznaliby, że mogą stanowić zagrożenie
• Inni przestępcy, którzy zostali skazani na inną karę niż kara pozbawienia wolności, mogą również otrzymać odmowę prawa wjazdu do Wielkiej Brytanii, jeśli istnieją dowody na to, że są recydywistami, wyrządzają „poważną krzywdę” lub ich obecność w Wielkiej Brytanii nie „sprzyja dobru publicznemu”

Osoby biorące udział w pozorowanym małżeństwie będą mogły otrzymać zakaz wjazdu, a każdemu, kto narusza przepisy celne, również będzie można odmówić prawa wjazdu do Wielkiej Brytanii.

Zmiany oznaczają również, że obywatele UE, w przypadku których stwierdzono, że są bezdomnymi mogą zostać deportowani, jeśli np. odmówią przyjęcia oferty zakwaterowania, jak ma to już obecnie miejsce w przypadku obywateli spoza UE.

Urzędnicy powiedzieli, że te regulacje mogą dotyczyć ludzi mieszkających na ulicach, którzy popełniają przestępstwa lub działają w sposób antyspołeczny, na przykład agresywnie żebrzą. Stwierdzono jednocześnie, że będzie to ostateczność i że wcześniej zostaną przeprowadzone kontrole, aby upewnić się, że bezdomny nie jest ofiarą współczesnego niewolnictwa lub handlu ludźmi.

Przepisy mogą oznaczać, że tysiące osób z Europy nie będą mogły już od stycznia 2021 roku wjechać do Wielkiej Brytanii.

Obywatele UE mieszkający w Wielkiej Brytanii, którzy posiadają status imigracyjny w ramach programu osiedleńczego UE, lub wszyscy inni, którzy są chronieni na mocy umowy o wystąpieniu z UE, są zwolnieni z tych zasad. Jednak Ministerstwo Spraw Wewnętrznych Wielkiej Brytanii stwierdziło, że ich status może zostać cofnięty, jeśli popełnią przestępstwo po 1 stycznia 2021 roku, jeśli grozi to karą pozbawienia wolności w wymiarze ponad 1 roku.

Stan na dzień: 26 października 2020 roku

Źródło: https://www.bbc.com/news/uk-54639677

Prawo do aborcji w Anglii

Aborcja (przerwanie ciąży) jest legalna w całej Wielkiej Brytanii.

Aborcji można dokonać tylko w publicznym szpitalu NHS (odpowiednik polskiego NFZ) lub w licencjonowanej klinice. Zazwyczaj zabieg jest finansowany przez NHS.

Jak zaplanować aborcję w ramach NHS?

Jak uzyskać aborcję finansową przez NHS?

• można zgłosić się samodzielnie, kontaktując się bezpośrednio z wykonującą aborcję – British Pregnancy Advisory Service (BPAS), Marie Stopes UK, National Unplanned Pregnancy Advisory Service (NUPAS) lub poprzez stronę internetową NHS uzyskać więcej informacji;

• konsultacja z lekarzem rodzinnym (GP) i skierowanie do poradni aborcyjnej – lekarz rodzinny powinien skierować do innego lekarza, jeśli ma jakiekolwiek zastrzeżenia co do decyzji o aborcji;

• kontakt z poradnią zdrowia seksualnego (czasami nazywaną kliniką planowania rodziny), skąd można otrzymać skierowanie do poradni aborcyjnej.

Czas oczekiwania na aborcję może być różny, ale od pierwszego kontaktu z lekarzem do aborcji nie powinien przekroczyć 2 tygodni. Aborcję można wykonać prywatnie. Koszty prywatnych aborcji różnią się w zależności od stadium ciąży i metody wykonania zabiegu.

Kiedy aborcja jest dopuszczalna?

Większość aborcji w Anglii, Walii i Szkocji przeprowadza się przed 24 tygodniem ciąży. Można je przeprowadzić po 24 tygodniach w ściśle określonych okolicznościach – na przykład, gdy życie matki jest zagrożone lub dziecko urodziło się ze znaczną niepełnosprawnością. Większość ośrodków aborcyjnych poprosi o wykonanie USG w celu ustalenia, w jakim tygodniu ciąży kobieta się znajduje. Długość ciąży liczona jest od pierwszego dnia ostatniej miesiączki. Aborcje są tym bezpieczniejsze, im wcześniej się je przeprowadza. Uzyskanie porady na wczesnym pozwala na bardziej przemyślane decyzje.

Przed aborcją należy umówić się na wizytę, aby porozmawiać o swojej decyzji i tym, co nastąpi po zabiegu.

W przypadku kobiet w wieku poniżej 16 lat nie muszą informować o swojej decyzji rodziców. Lekarz lub pielęgniarka mogą zachęcić taką kobietę do poinformowania rodzica, opiekuna lub innej osoby najbliższej.

Istnieją organizacje, zwykle znane jako centra ciąży kryzysowej, które oferują porady dotyczące ciąży.

Sposoby przeprowadzania aborcji

Jeśli to tylko możliwe, kobieta powinna mieć możliwość wyboru, w jaki sposób chcesz przeprowadzić aborcję.

Istnieją dwa sposoby przeprowadzania aborcji:

• aborcja medyczna („pigułka aborcyjna”) – zażycie dwóch tabletek, zazwyczaj w odstępie 24 do 48 godzin w celu wywołania aborcji;

• aborcja chirurgiczna – zabieg usunięcia ciąży.

Większość kobiet nie doświadcza żadnych problemów zdrowotnych po zabiegu, ale istnieje niewielkie ryzyko powikłań, takich jak nadmierne krwawienie czy uszkodzenie macicy lub szyjki macicy.

Jeśli wystąpią komplikacje, konieczne może być dalsze leczenie.

Stan prawny na dzień: 22 października 2020 roku

Photo: pixabay.com

Źródło: NHS

Odrzucenie polskiego spadku w Anglii

Wiadomość o tym, że otrzymamy spadek zwykle cieszy, ale niekiedy zdarza się, że nie jest to dobra wiadomość. Przyczyną tego bywają dziedziczone długi spadkowe. W takiej sytuacji przyszli spadkobiercy decydują się na odrzucenie spadku. W jaki sposób odrzucić spadek przebywając w UK? W jaki sposób należy odrzucić spadek w imieniu nieletnich dzieci?

Jak odrzucić spadek z Polski przebywając w UK?

Oświadczenie o odrzuceniu spadku, o przyjęciu spadku wprost lub o przyjęciu spadku z dobrodziejstwem inwentarza można złożyć we właściwym terytorialnie urzędzie konsularnym RP.

Konsul potwierdzi własnoręczność podpisu spadkobiercy pod oświadczeniem o odrzuceniu lub o przyjęciu spadku. Aby oświadczenie było skuteczne, należy je jeszcze przedłożyć w sądzie spadku – czyli sądzie ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy – w terminie 6 miesięcy od dnia, w którym spadkobierca się dowiedział, że możesz przyjąć lub odrzucić spadek. 

Należy przygotować:

• ważny paszport lub dowód osobisty,
• oświadczenie o odrzuceniu lub przyjęciu spadku – uwaga – podpis należy złożyć w urzędzie konsularnym.

Konsul pobiera opłatę w wysokości 26 GBP.

W jaki sposób odrzucić lub przyjąć spadek w imieniu małoletniego dziecka?

Do złożenia oświadczenia w imieniu dziecka konieczne jest dodatkowo uzyskanie zezwolenia sądu opiekuńczego, ponieważ jest to czynność przekraczająca zwykły zarząd majątkiem dziecka. Wniosek o udzielenie zezwolenia rodzic składa do właściwego dla miejsca zamieszkania dziecka sądu opiekuńczego.

W przypadku właściwości polskiego sądu postanowienie sądu rodzinnego musi zawierać klauzulę prawomocności.

W przypadku właściwości zagranicznego sądu konieczne będzie ponadto uzyskanie świadectwa wydanego na podstawie art. 39 rozporządzenia Rady (WE) NR 2201/2003 z dnia 27 listopada 2003 r. dotyczącego jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej, uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1347/2000.

Termin wynosi 6 miesięcy od złożenia przez Ciebie oświadczenia o odrzuceniu spadku. Niemniej zgodnie z orzecznictwem polskiego Sądu Najwyższego (postanowienia z 28 maja i 24 września 2015 roku, wydane w sprawach III CSK 352/14 oraz V CSK 686/14) samo złożenie do polskiego sądu opiekuńczego (w terminie wspomnianych 6 miesięcy) wniosku o wyrażenie zgody na odrzucenie spadku w imieniu małoletniego powoduje, że bieg tego terminu zostaje przerwany. Następnie termin ten biegnie od nowa po uprawomocnieniu się orzeczenia sądu opiekuńczego o wyrażeniu zgody na odrzucenie spadku w imieniu małoletniego.

Co oznacza złożenie poszczególnych oświadczeń?

Złożenie oświadczenia o odrzuceniu spadku skutkuje brakiem odpowiedzialności za długi spadkowe oraz pozbawieniem roszczeń do wszelkich aktywów pozostawionych przez spadkodawcę. Spadkobierca, który spadek odrzucił, zostaje wyłączony od dziedziczenia, tak jakby nie dożył otwarcia spadku, a w jego miejsce wstępują jego spadkobiercy.

Złożenie oświadczenia o przyjęciu spadku wprost skutkuje pełną odpowiedzialnością za długi spadkowe, jak również możliwością zgłoszenia roszczenia do aktywów, w zakresie przysługującego spadkobiercy udziału.

Złożenie oświadczenia o przyjęciu spadku z dobrodziejstwem inwentarza oznacza, że spadkobierca odpowiada za długi spadkowe do wysokości aktywów. 

Co się stanie, jeśli nie złożę żadnego oświadczenia spadkowego?

Zgodnie ze znowelizowanymi przepisami Kodeksu cywilnego, jeżeli spadkobierca nie złoży w ustawowym terminie żadnego oświadczenia spadkowego, oznaczać to będzie przyjęcie spadku z dobrodziejstwem inwentarza – tzn. z ograniczeniem odpowiedzialności za długi do wysokości aktywów spadkowych. 

Stan prawny na dzień: 22 października 2020 roku

Photo: własne

Źródło: gov.pl

Dziedziczenie ustawowe w Anglii i Walii oraz w Polsce

Dziedziczenie ustawowe. 

Jak wygląda dziedziczenie w Polsce oraz w Anglii w Walii, gdy spadkodawca nie pozostawił testamentu? 

Polskie prawo spadkowe znacznie różni się od tego obowiązującego w Wielkiej Brytanii. Jednakże w żadnym z tych krajów sporządzenie testamentu nie jest obowiązkowe. Gdy spadkodawca nie pozostawi testamentu musi się liczyć z tym, że postępowanie spadkowe dotyczące jego majątku może długo trwać i niekoniecznie jego efekt będzie zgodny z jego ostatnią wolą, dlatego warto pomyśleć o sporządzeniu testamentu. 

Testament w UK powinien zostać podpisany przez spadkodawcę w obecności dwóch pełnoletnich świadków oraz przez nich podpisany w jego obecności. W Polsce testament sporządzić można u notariusza i pod pewnymi warunkami w innych określonych w ustawie okolicznościach. 

W Polsce do kręgu spadkobierców ustawowych wchodzą:

• dzieci (lub wnuki) spadkodawcy dziedziczący razem z małżonkiem spadkodawcy;
• małżonek spadkodawcy, rodzice, rodzeństwo i potomkowie rodzeństwa spadkodawcy;
• dziadkowie spadkodawcy i potomkowie dziadków;
• pasierbowie, czyli dzieci małżonka spadkodawcy (jeśli żadne z ich rodziców nie dożyło śmierci spadkodawcy);
• gmina ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy w Polsce.

Wielka Brytania

Spadkobiercy

W kręgu spadkobierców znajdują się zwykle najbliżsi krewni zmarłego, czyli małżonek, dziecko lub rodzic. Natomiast w razie braku osób najbliższych z kręgu spadkobierców spadek może stać się częścią majątku królewskiego.

Postępowanie spadkowe 

W Polsce, aby móc rozporządzać majątkiem spadkowym należy uzyskać poświadczenie dziedziczenia lub skierować do sądu wniosek o stwierdzenie nabycia spadku, a następnie wniosek o dział spadku. 

W Wielkiej Brytanii, aby móc rozporządzać spadkiem należy uzyskać „Grant of Letter of Administration” w Probate Registry, co stanowi potwierdzenie urzędowego prawa do zarządzania majątkiem spadkowym. Dzięki temu potwierdzeniu spadkobierca uzyskuje prawa do zarządzania spadkiem w relacjach z instytucjami publicznymi, w tym bankami, towarzystwami budowlanymi i innymi. Uzyskanie tego potwierdzenia poprzedza konieczność uiszczenia części lub całości podatku od spadku (obecnie 40% od wartość spadku powyżej progu). 

Gdy wartość spadku nie przekracza £5,000 i nie obejmuje żadnych nieruchomości, własności lub udziałów, nie ma konieczności, aby występować o „Grant of Letter of Administration”. 

Kto odziedziczy majątek po zmarłym w Anglii i Walii?

Jeśli zmarły nie pozostawił testamentu, stosuje się następujące zasady dziedziczenia ustawowego: 

SPADKODAWCA BYŁ W ZWIĄZKU MAŁŻEŃSKIM LUB ZAREJESTROWANYM ZWIĄZKU PARTNERSKIM:

1. Przy wartość majątku spadkowego 125.000 funtów – wszystko dziedziczy małżonek lub partner
2. Przy wartości majątku spadkowego powyżej 125.000 funtów – małżonek lub partner dziedziczy 125.000 funtów wolnych od podatku, rzeczy osobiste i ½ pozostałego majątku ruchomego w użytkowanie. Natomiast pozostałą część dziedziczą: 

• dzieci lub wnuki w częściach równych. 

• gdy nie ma dzieci ani wnuków – rodzice w częściach równych. 

• gdy nie ma dzieci, wnuków, rodziców – bracia i siostry lub ich dzieci w częściach równych.

• gdy nie ma ani dzieci, wnuków, rodziców, braci i sióstr oraz ich dzieci – małżonek lub partner dziedziczy wszystko. 

SPADKODAWCA NIE MA ŻYCJĄCEGO MAŁŻONKA LUB PARTNERA:

• dzieci lub wnuki dziedziczą w równych częściach

• gdy nie ma dzieci ani wnuków – dziedziczą rodzice w częściach równych

• gdy nie ma dzieci, wnuków ani rodziców – dziedziczą bracia i siostry lub ich dzieci

• gdy nie ma dzieci, wnuków, rodziców, braci i sióstr lub ich dzieci – dziedziczą bracia i siostry cioteczne lub ich dzieci

• gdy nie ma nikogo z powyższych – dziedziczą dziadkowie w częściach równych

• gdy nie ma dziadków – dziedziczą wujowie i ciotki lub ich dzieci w częściach równych 

• gdy nie ma nikogo z powyższych – dziedziczą dalsi wujowie i ciotki

• gdy nie ma nikogo z powyższych – majątek spadkowy przechodzi do majątku królewskiego. 

Gdy spadkobierca otrzymał mniej niż miał prawo otrzymać

Jeśli spadkobierca uważa, że nie otrzymał wystarczająco dużej swojej części ze spadku, może złożyć w terminie 6 miesięcy od daty wydania Grant of Letter of Administration” odwołanie na podstawie ustawy Inheritance (Provision for Family and Dependants) Act 1975. Aby móc złożyć odwołanie, musi być osobą najbliższą dla zmarłego, czyli jego dzieckiem, małżonkiem, zarejestrowanym partnerem, osobą na utrzymaniu zmarłego lub konkubentem. Jeśli nie żył ze spadkodawcą w formalnym związków (małżeństwo, zarejestrowany związek partnerski), to dodatkowo będzie musiał wykazać relacje go łączące ze zmarłym. 

W razie jakichkolwiek pytań i wątpliwości związanych ze spadkobraniem należy kontaktować się z linią Probate and Inheritance Tax pod numerem telefonu: 0300 123 1072 (z Wielkiej Brytanii) i +44 300 123 1072 dla osób dzwoniących spoza Wielkiej Brytanii od poniedziałku do piątku od 9:00 do 17:00.

Stan prawny na dzień: 14 października 2020 roku