Tworzenie organizacji charytatywnej w UK: część II

Zwykły wpis

Znalezione obrazy dla zapytania charity commision

Wpis stanowi kontynuację tematu rozpoczętego już w dniu 16 czerwca 2017 roku o tworzeniu organizacji charytatywnej w UK.

4. Struktury prawne dla organizacji charytatywnych w Wielkiej Brytanii

Należy wybrać strukturę organizacji charytatywnej w zależności od tego:

  • kto prowadzi organizację,
  • jak organizacja działa,
  • jakie działania organizacja może podejmować, np. czy  może zatrudniać czy może posiadać majątek.

Istnieje 4 struktury prawne do wyboru dla organizacji charytatywnych:

  1. charitable company,
  2. Charitable incorporated organisation (CIO),
  3. Charity trust,
  4. Unincorporated charitable association.

1) Charitable company

Czytaj dalej

Tworzenie organizacji charytatywnej w UK: część I

Zwykły wpis

Znalezione obrazy dla zapytania charity commision

Tworzenie organizacji charytatywnej

Aby założyć organizację charytatywną w Wielkiej Brytanii należy wypełnić poniższą instrukcję składającą sie z 6 etapów:

Ustanowić zarządców organizacji – najczęściej 3 zarządców;

  1. Organizacja musi działać w dobroczynnym celu dla dobra wspólnego;
  2. Ustalenie nazwy organizacji;
  3. Wybór struktury organizacji;
  4. Sporządzenie dokumentu zarządzająco-administrującego organizacją;
  5. Rejestracja organizacji, jeśli twój dochód przekracza £5,000 albo tworzona jest ” a charitable incorporated organisation” (CIO).

Należy mieć na uwadze, że inne regulacje obowiązują w tym zakresie w Szkocji i Irlandii Północnej.

Ulga podatkow

Aby uzyskać ulgę podatkową organizacja musi zostać uznana przez Brytyjski Urząd Skarbowy i Podatkowy (HMRC).

2. Cele dobroczynne

Organizacja charytatywna musi działać w celach dobroczynnych, które pomagają społeczeństwu.

Te cele mogą dotyczyć m.in.:

  • zmniejszenia ubóstwa;
  • edukacji;
  • religii;
  • zdrowia;
  • ochrony życia;
  • obywatelstwa i rozwoju społeczeństw;
  • sztuki;
  • sportów amatorskich;
  • praw człowieka;
  • religijnej i rasowej harmonii;
  • ochrony środowiska;
  • ochrony zwierząt;
  • skuteczności działań sił zbrojnych, policji, straży pożarnej i innych służb ratuntowych.

Nie jest możliwe utworzenie organizacji charytatywnej, aby pomóc jedej osobie.

3. Nazwa organizacji charytatywnej

Nazwa organizacji charytatywnej nie powinna:

  • być podobna do nazwy istniejącej organizacji charytatywnej (chyba, że można wykazać prawo do tej nazwy);
  • obejmować sformułowanie, które jest już chronione prawem innej osoby lub podmiotu np. poprzez znak towarowy;
  • obejmować słów i lub skrótów obraźliwych;
  • być myląca np. wskazywać, że organizacja zajmuje się czymś, czym w rzeczywistości się nie zajmuje.

Dodatki do nazwy organizacji

Istnieje możliwość użycia dodatkowo:

  • skrótu nazwy;
  • alternatywnych nazw;

Te skróty i alternatywne nazwy należy wskazać przy rejestracji organizacji.

Nie(angielsko) języczne nazwy

Używając obcych słów w nazwie należy zawrzeć ich tłumaczenie na język angielski przy rejestracji organizacji.

Używanie dodatku do nazwy „charity”

Można używać nazwy ‘charity’, ‘charities’ albo ‘charitable’ w nazwie organizacji, ale wymaga to uzyskania zgody z Komisji Organizacji Charytatywnych.

4. Struktury organizacji charytatywnych

Należy wybrać strukturę organizacji charytatywnej w zależności od tego:

  • kto prowadzi organizację,
  • jak organizacja działa,
  • jakie działania organizacja może podejmować, np. kogo może zatrudniać czy może posiadać majątek.

Istnieje 4 struktury organizacyjne organizacji charytatywnych:

  1. Charitable company,
  2. Charitable incorporated organisation (CIO),
  3. Charity trust,
  4. Unincorporated charitable association.

O tych strukturach organizacji charytatywnych i samej rejestracji już w następnym wpisie.

 

Stan prawny na dzień: 16 czerwca 2017 roku.

 

 

 

Zasiłek dla poszukujących pracy w UK: Jobseeker’s Allowance

Zwykły wpis

jobseekers-allowance_364x200_CNXYK7

zasiłek Jobseeker’s Allowance (JSA), czyli zasiłek dla osób poszukujących pracy może się starać osoba bezrobotna lub pracująca w wymiarze mniejszym niż 16 godzin tygodniowo, która zarazem spełnia poniższe kryteria:
– mieszka w Wielkiej Brytanii;
– jesteś zdolna do pracy;
– jesteś gotowa podjąć pracę (jeśli nie pracuje na część etatu ani nie działa jako wolontariusz, powinieneś być gotów podjąć pracę natychmiast);
– aktywnie poszukuje pracy (w każdym tygodniu wykonuje przynajmniej 3 czynności, które mogą zwiększyć szanse na znalezienie zatrudnienia);
– ma 18 lat lub więcej (osoby poniżej 18 roku życia mogą otrzymywać ten zasiłek tylko w szczególnych okolicznościach);
– znajduje się poniżej wieku emerytalnego;
– nie studiuje w pełnym wymiarze godzin.

Istnieją dwa rodzaje zasiłków dla poszukujących pracy tj.:
  1. oparte na składkach na ubezpieczenia (dla osób, które przez 2 lata przed zaprzestaniem zatrudnienia opłacały składki na ubezpieczenie (National Insurance)) albo
  2. oparte na uzyskanym dochodzie (istotny jest zarówno dochód​,​jak i oszczędności wnioskującego i jego małżonka/partnera.
Pierwszy z nich pobierany jest przez 182 dni, a drugi bezterminowo.

Po złożeniu wniosku o zasiłek należy co 2 tygodnie zgłaszać się w urzędzie pracy, a po 6 miesiącach należy odnowić wniosek.

Przykładowo dla osoby w wieku powyżej 25 lat zasiłek wypłacany jest aktualnie w wysokości 73.10 funtów tygodniowo.
​Wypłaty zasiłków dokonywane są zwykle co 2 tygodnie.

W celu uzyskania szczegółowych informacji należy skontaktować się z Jobs and Benefits Office w Irlandii Północnej lub Jobcentre Plus w przypadku pozostałej części Wielkiej Brytanii.

Istnieje możliwość złożenia wniosku o zasiłek online ale w dalszej kolejności konieczne jest osobiste stawiennictwo w najbliższym​ właściwym​ Job Centre Plus.

Stan na dzień: 27 września 2015 roku

PRAWA OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH: POLICJA

Zwykły wpis

74215712-700x265

Podczas przesłuchania przez policję osobom niepełnosprawnym przysługują dodatkowe prawa. Rodzaj przysługujących praw zależny jest od stopnia i rodzaju ich niepełnosprawności.

Osoby niesłyszące, niedosłyszące lub z upośledzeniem mowy powinni otrzymać pomoc tłumacza, podczas czynności dokonywanych przez Policję. Policja ma prawo przesłuchać osobę bez obecności tłumacza tylko wtedy, gdy opóźnienie może zagrażać ludziom, własności lub dowodom.

Zaburzenia uczenia się
Policja powinna przesłuchać osobę z zaburzeniami uczenia się, kiedy obecna przy tym jest tzw. osoba „appropriate adult”. Taka osoba nie powinna pracować w Policji i powinna mieć doświadczenie w pracy z osobami z zaburzeniami uczenia się. Policja może przesłuchać osobę z takimi zaburzeniami bez jednoczesnej obecności „appropriate adult”, tylko jeśli opóźnienie zagraża ludziom, własności albo dowodom.

Prawo do pomocy medycznej

W razie zatrzymania w policyjnej celi, osoba zatrzymana ma prawo do badania lekarskiego przez pracownika służby zdrowia. Takim pracownikiem może być sanitariusz, pielęgniarka albo chirurg policyjny (czasami nazywany „Forensic Medical Examiner”).

Jeśli zatrzymany nie chce zostać przebadany przez pracownika służby zdrowia wymienionego wyżej to może wybrać lekarza

ogólnego (GP), jeśli jest to możliwe w tym czasie. Może się zdarzyć, że trzeba będzie ponieść koszty uzyskanej pomocy medycznej. Fakt udzielenia pomocy medycznej z całą pewnością zostanie odnotowany w rejestrach policyjnych.

Stan na dzień: 10 września 2015 roku

PRAWA OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH: EDUKACJA

Zwykły wpis

images

EDUKACJA

Zgodnie z prawem należy szczególnie traktować niepełnosprawnych uczniów i studentów, przez co rozumie się:

  • zakaz bezpośredniej dyskryminacji np. odmowa przyjęcia do szkoły ze względu na niepełnosprawność,
  • zakaz pośredniej dyskryminacji np. udostępnienie formularzy w nieprzystępnej dla osób niewidzących/niedowidzących formie,
  • zakaz dyskryminacji wynikającej z niepełnosprawności np. odmowa wyjazdu na wycieczkę szkolną dla dziecka niepełnosprawnego
  • nękanie np. krzyk nauczyciela na ucznia, który nie jest w stanie się skoncentrować z powodu swojej niepełnosprawności,
  • prześladowanie np. zawieszenie ucznia w obowiązkach z powodu złożonej skargi.

NIEZBĘDNE DOSTOSOWANIA

Każda placówka oświatowa ma obowiązek dokonać niezbędnych dostosowań, aby uchronić niepełnosprawnych uczniów i studentów przed dyskryminacją. Takie dostosowania mogą obejmować:

  • zmiany w infrastrukturze np. zamontowanie podjazdów umożliwiających dostęp do szkoły,
  • zapewnienie dodatkowego wsparcia i pomocy medycznej np. pomoc nauczyciela o odpowiedniej specjalizacji albo sprzętu.

SPECJALNE POTRZEBY EDUKACYJNE (Special Educational Needs, SEN)

Wszystkie publiczne żłobki, przedszkola, szkoły wraz z lokalną władzą muszą starać się ustalić specjalne potrzeby edukacyjne u dzieci oraz im pomóc.

Jeśli dziecko posiada zaświadczenie o specjalnych potrzebach edukacyjnych, powinno posiadać również 9-letni plan rozwoju. To pozwoli na ustalenie jakiego wsparcia będzie potrzebowało po ukończeniu szkoły.

SZKOŁA ŚREDNIA

Wszystkie szkoły wyższe i średnie mają obowiązek zatrudnić osobę zajmującą się kwestiami dotyczącymi osób niepełnosprawnych, tak aby umożliwić im wsparcie.

W razie pytań dotyczących powyższego należy kontaktować się w pierwszej kolejności z pracownikami pomocy społecznej tj. social services.

Stan na dzień: 27 sierpnia 2015 roku

Czym zajmuje się Social Services?

Zwykły wpis

Parents, Kids Graphic

Lokalne oddziały Social Services wspierają rodziny i dbają o dobro dzieci znajdujących się niebezpieczeństwie oraz podejmują działania w odniesieniu do członków rodziny dziecka czy też innych osób. Stopień wsparcia może być różny ale wsparcie dostarczane jest rodzinom, które nie otrzymały wystarczającej pomocy w szkołach, od lekarzy GP, oraz w różnych innych organizacjach i instytucjach.

Social Services ma za zadanie stać na straży bezpieczeństwa i promować poszanowanie dobra dzieci. Pomoc może polegać na różnorakich działaniach na rzecz dzieci i ich rodziców zwykle w ich własnym środowisku domowym. Każde działanie jest koordynowane przez Social Worker’a. Często rodziny czują niepokój, gdy do działania przystępuje Social Services z obawy przed tym, że w efekcie dojdzie do odebrania im dzieci. Jedynie w bardzo jasnych i ściśle określonych okolicznościach pracownicy Social Services rzeczywiście mogą zabrać rodzicom dzieci. Dodatkowo w takich przypadkach wymagane jest postanowienie sądu. Czytaj dalej