100. WPIS NA BLOGU: WASZE NAJCZĘSTSZE PYTANIA PRAWNE: FAQ

Zwykły wpis

 

10420309_1489612157952262_6852529163438429990_n

Najczęstsze pytania: FAQ

To już 100. wpis na blogu i przy tej okazji przedstawiam poniżej najczęstsze pytania wraz z odpowiedziami, jakie stawiają mi czytelnicy w licznych komentarzach i wiadomościach.

Wśród tych pytań wymienić można:

1. Jak ustalić jurysdykcję w sprawach o alimenty, gdy jedno z rodziców mieszka w UK, a drugie w Polsce z dzieckiem? Co, gdy sytuacja sie odwraca?

Zazwyczaj sprawy z zakresu prawa rodzinnego są zawiłe, gdy w rodzice i/lub dzieci zamieszkują w innych państwach.

Podstawowym aktem prawnym regulującym tę kwestię jest Konwencja nowojorska z 1956 roku. W przypadku Polski i Wielkiej Brytanii ciągle jeszcze istotne jest Rozporządzenie Rady (WE) nr 4/2009 oraz Protokół haski z 2007 roku.

Zgodnie z art. 3 wspomnianego Rozporządzenia sądami, które posiadają jurysdykcję do rozpoznania spraw dotyczących zobowiązań alimentacyjnych w państwach członkowskich są:

a) sąd zwykłego miejsca pobytu pozwanego; lub

b) sąd zwykłego miejsca pobytu wierzyciela; lub

c) sąd, który zgodnie z prawem sądu ma jurysdykcję do prowadzenia postępowania dotyczącego statusu osoby, w przypadku gdy sprawa dotycząca zobowiązań alimentacyjnych jest związana z tym postępowaniem, chyba że jurysdykcja ta wynika tylko z obywatelstwa jednej ze stron; lub

d) sąd, który zgodnie z prawem sądu jest właściwy do prowadzenia postępowania dotyczącego odpowiedzialności rodzicielskiej, w przypadku gdy sprawa dotycząca zobowiązań alimentacyjnych jest związana z tym postępowaniem, chyba że jurysdykcja ta wynika tylko z obywatelstwa jednej ze stron.

Natomiast zgodnie z treścią Protokołu haskiego, jeżeli rodzic z dzieckiem mieszka w Polsce, a rodzic który ma być pozwany o alimenty mieszka w innym państwie UE, sprawa powinna toczyć się w Polsce i według prawa polskiego prawa.

Polskie regulacje wskazują w art. 1103 (3) § 1 kodeksu postępowania cywilnego, że: Sprawy o alimenty oraz sprawy o roszczenia związane z ustaleniem pochodzenia dziecka należą do jurysdykcji krajowej także wtedy, gdy powodem jest uprawniony, który ma miejsce zamieszkania lub miejsce zwykłego pobytu w Rzeczypospolitej Polskiej. W razie odrzucenia pozwu należy pamiętać, że możliwe jest jego zaskarżenie.

Należy zatem pamiętać, że prawo Unii rozróżnia postępowania sądowe w zależności od tego, czy dotyczą one praw i obowiązków w relacjach między małżonkami czy też praw i obowiązków w relacjach między rodzicami a dziećmi. Sądem właściwym do rozpatrywania spraw związanych z władzą rodzicielską jest co do zasady sąd państwa, w którym dziecko zwykle zamieszkuje. Natomiast sądem właściwym w sprawach o rozwód, separację małżonków lub unieważnienie małżeństwa, może być sąd innego państwa członkowskiego, np. tego, którego obywatelami są rozstający się rodzice.

Decydujący głos w sprawie jurysdykcji w sprawach alimentacyjnych zabrał w dniu 16 lipca 2015 roku Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie (sygn. akt C-184/14) orzekając, że o alimentach rodziców mieszkających w różnych państwach rozstrzyga sąd państwa, w którym zamieszkuje dziecko/dzieci.

Akty prawne związane z zagadnieniem:

  • Protokół haski z dnia 23 listopada 2007 r. o prawie właściwym dla zobowiązań alimentacyjnych
  • Rozporządzenie Rady (WE) nr 4/2009 z dnia 18 grudnia 2008 r. w sprawie jurysdykcji, prawa właściwego, uznawania i wykonywania orzeczeń oraz współpracy w zakresie zobowiązań alimentacyjnych
  • Konwencja o dochodzeniu roszczeń alimentacyjnych dochodzonych zagranicą sporządzona w Nowym Jorku 20 czerwca 1956 roku.

2. Jaka kara grozi za posiadanie  marihuany w Wilkiej Brytanii?

Mimo wielu akcji propagujących pomysł legalizacji marihuany w Wielkiej Brytanii nie jest ona legalna. Obecnie każdy zatrzymany, przy którym zostanie znaleziona marihuana może zostać skazany na maksymalnie do 5 lat pozbawienia wolności, karę grzywny albo obie kary łącznie.

Natomiast przestępstwo rozprowadzania lub produkowania narkotyków klasy B (do której należy marihuana, inaczej cannabis) bez pozwolenia jest zagrożone karą maksymalnie 14 lat pozbawienia wolności, grzywny albo obu kar łącznie.

Stosunek policji do ścigania tych przestępstw jest różny. Z uwagi na oszczędności i zalecenia niektóre jednostki przysłowiowo „przymykają oko” na drobniejsze przestępstwa związane z posiadaniem marihuany. Funkcjonariusze policji posiadają możliwość zastosowania upomnienia, czyli „cannabis warning” w razie posiadania przez zatrzymanego małej ilości marihuany (mniej niż uncję, czyli 28,349g marihuany lub niewiele większą ilość haszyszu), o ile uzna się, że celem jest tylko własny użytek. Pomimo, że policja musi odnotować takie upomnienie to nie niesie ze sobą konieczności uiszczenia grzywny ani nie widnieje w rejestrach DBS.

Podobnie jak w Polsce, prowdzone są kampanię na rzecz legalizacji marihuany do użytku leczniczego. Akt prawny regulujący to zagadnienie to ustawa the Misuse of Drugs Act 1971.

3. Kiedy ulegają zatarciu skazania w Wielkiej Brytanii? Problem uzyskania zaświadczenia o niekaralności.

To ile czasu musi upłynąć, aby doszło do zatarcia skazania zależy od wymiaru orzeczonej kary, a nie od rodzaju popełnionego przestępstwa. Ponadto, należy pamiętać, że skazanie np. na 8 miesięcy pozbawienia wolności i warunkowe zwolnienie po 4 miesiącach nie uprawnia do zatarcia po 2 latach ale nadal po 4 latach.

Okres liczony do zatarcia skazania nie biegnie do czasu zakończenia odbywania kary pozbawienia wolności.

Kara pozbawienia wolności dłuższa niż 4 lata nie może zostać zatarta. Dla kar orzeczonych w mniejszym wymiarze należy stosować poniższe: Czytaj dalej

MARIHUANA: PRAWO W UK

Zwykły wpis

W związku z pojawiającymi się pytaniami, tym razem szerzej o tym, co grozi za posiadanie marihuany zgodnie z brytyjskimi regulacjami prawnymi.

W Wielkiej Brytanii marihuana została sklasyfikowana jako narkotyk w klasie B. Marihuana pozostaje nielegalna.

Przedstawiam poniżej maksymalne zagrożenie karami w razie przestępstw narkotykowych ale podkreślam, że wymienione maksymalne kary zasądzane są niezwykle rzadko.

ODPOWIEDZIALNOŚĆ KARNA – MARIHUANA 

Posiadanie marihuany – maksymalnie do 5 lat pozbawienia wolności i/lub kara grzywny.

Posiadanie z zamiarem dostarczenia (sprzedaży) – maksymalnie do 14 lat pozbawienia wolności i/lub kara grzywny.

Dostarczanie (obejmuje branie udziału w procesie sprzedaży, udział w grupie przestępczej, zmuszanie do kupna, zmuszanie do dostarczania) – maksymalnie do 14 lat pozbawienia wolności i/lub kara grzywny.

Produkcja marihuany – maksymalnie do 14 lat pozbawienia wolności i/lub kara grzywny.

Uprawa roślin marihuany – maksymalnie do 14 lat pozbawienia wolności i/lub kara grzywny.

CO GROZI ZA POSIADANIE MARIHUANY?

Zgodnie z podręcznikiem „Guidelines issued by the Association of Chief Police Officers (‘ACPO’)” i w związku z narastającą skalą tego zjawiska w Wielkiej Brytanii możliwe są trzy rozwiązania, jakimi dysponuje funkcjonariusz policji, który zatrzyma osobę posiadającą marihuanę:

1. Upomnienie „Cannabis Warnings”

Osoba, u której stwierdzono po raz pierwszy posiadanie marihuany może otrzymać upomnienie  „Cannabis Warnings”, jeśli nie stwierdzono czynników kwalifikujących, będących podstawą do podjęcia innych czynności. Gdy policjant zdecyduje się jedynie na upomnienie to należy pamiętać, że wiąże się z tym jeszcze:

  • rejestracja ostrzeżenia w policyjnych rejestrach, rejestracja przestępstwa posiadania środków odurzających dla celów statystycznych, uznaje się to zachowanie jako przestępstwo wykryte ale nie dochodzi do odnotowania go w rejestrze karnym tj. ” without criminal record”.

2. Penalty Notice for Disorder (PND), czyli grzywna (w dużym uproszczeniu)

Jeśli zatrzymany otrzymał już wcześniej upomnienie i ponownie znaleziono przy nim marihuanę, to policja może według własnej oceny podjąć decyzję o nałożeniu kary w wysokości £90.00 (w przypadku narkotyków klasy C jest to £60). Gdy PND zostanie uregulowane w ciągu 21 dni to nie podejmowane są dalsze działania i po raz kolejny nie wpisuje się tego przestępstwa do rejestru karnego. Kara PND może zostać zmieniona. Niewykonanie obowiązku uregulowania tej należności spowoduje, że trzeba będzie wpłacić całość kary powiększoną o połowę +50% (£135). Sprawca może odmówić wpłaty PND ale w takim przypadku wielce prawdopodobne jest, że zostanie aresztowany.

3. Aresztowanie

Osoba, która otrzymała już upomnienie oraz PND i po raz kolejny została przy niej znaleziona marihuana powinna zostać aresztowana i przesłuchana przez policję. Na tym etapie, w zależności od okoliczności sprawa zostanie zakończona poprzez zwolnienie aresztowanego, udzielenie pouczenia lub nie podjęcie dodatkowych czynności. Możliwe jest również wydanie po raz kolejny upomnienia albo nałożenie PND.

 

Stan na dzień: 1 września 2015 roku

Narkotyki i jazda samochodem: prawo

Zwykły wpis

Cannabis-Swab-Test4

W Anglii i Walii jazda samochodem pod wpływem narkotyków jest nielegalna, gdy:

  • osoba kierująca jest niezdolna do jazdy ze względu na spożycie legalnych lub nielegalnych środków odurzających;
  • osoba zażyła określoną ilość środków odurzających i to znajduje odzwierciedlenie w jej wynikach badań krwi (nawet jeśli nie wpływa to na bezpieczeństwo jazdy samochodem);

Legalne środki odurzające to narkotyki zakupione na receptę lub też bez niej. Jeśli osoba zażywająca takie środki nie jest pewna czy możesz kierować samochodem powinna skonsultować to z lekarzem, farmaceutą albo innych pracownikiem służby zdrowia.

Policja może zatrzymać osobę będącą pod wpływem narkotyków i przeprowadzić test, który pomoże stwierdzić czy rzeczywiście doszło do zażycia narkotyków. Taki test składa się z serii zadań do wykonania dla kierowcy np. przejście prosto po linii. Co więcej, policja może użyć specjalny przyrząd do wykrywania marihuany i kokainy w organizmie.

Jeśli policja uzna, że kierujący jest pod wpływem narkotyków aresztuje taką osobę i podda ją badaniu krwi lub moczu po wcześniejszym przewiezieniu na komendę/posterunek.

W razie wyniku badań potwierdzającego obecność narkotyków w organizmie osoba taka zostanie pociągnięta do odpowiedzialności karnej.

W Anglii i Walii nielegalnym jest kierowanie samochodem pod wpływem (nawet) legalnych środków odurzających, jeśli czynią kierowcę niezdolnym do jazdy.

Przestępstwem jest jazda pod wpływem narkotyków po przekroczeniu określonych limitów dla konkretnych narkotyków we krwi i brak recept na ich zakup.

Zatem należy skonsultować z lekarzem możliwość kierowania samochodem po użyciu następujących leków/narkotyków:

  • amfetamina
  • clonazepam
  • diazepam
  • flunitrazepam
  • lorazepam
  • methadone
  • morfina, opium czy opioid z kodainą, tramadolem albo fentanylem
  • oxazepam
  • temazepam

Można prowadzić samochód po zażyciu powyższych leków/narkotyków jeśli:

  • zostały przepisane na receptę i osoba otrzymała profesjonalną poradę jak powinna ich użyć
  • nie powodują niezdolności do kierowania samochodem nawet po przekroczeniu określonych limitów

W razie naruszenia powyższych zastrzeżeń osoba taka może zostać oskarżona, a następnie skazana przez sąd.

Powyższe regulacje nie są stosowane w pełni w Irlandii Północnej i w Szkocji ale tam też osoba kierująca samochodem pod wpływem narkotyków może zostać aresztowana w razie stwierdzenia u niej stanu niezdolności do jazdy.

Sąd może orzec następujące kary za jazdę pod wpływem narkotyków:

  • co najmniej 1 rok zakazu jazdy samochodem
  • nieograniczoną karę grzywny (bez limitów)
  • do 6 miesięcy kary pozbawienia wolności
  • zapis w rejestrze skazanych

Ponadto, w dokumencie prawo jazdy odznaczona zostanie orzeczona kara. Dopiero po 11 latach dojdzie do zatarcia tego skazania.

Karą za spowodowanie śmierci pod wpływem niebezpiecznej jazdy spowodowanej jazdą pod wpływem narkotyków jest kara pozbawienia wolności do nawet 14 lat.

Inne możliwe konsekwencje skazania za to przestępstwo:

  • znaczny wzrost wysokości kosztów ubezpieczenia samochodu
  • jeśli osoba skazana jeździ samochodem zawodowo to jej pracodawca może się dowiedzieć o skazaniu z dokumentu prawo jazdy
  • mogą pojawić się problemy podczas podróży do USA

Stan prawny na dzień: 4 czerwca 2015 roku

Odpowiedzialność za posiadanie, uprawę i handel marihuaną – brytyjskie przepisy prawne

Zwykły wpis

Symbol of forbidden canabis leaf

W związku z pojawiającymi się pytaniami dotyczącymi tematyki szczegółowych brytyjskich regulacji prawnych odnoszących się do substancji psychotropowych przedstawiam kolejny post.

Tym razem omówię regulacje dotyczące odpowiedzialności karnej za posiadanie, uprawę i handel marihuaną.

Jak już podawałam we wcześniejszym poście związanym z tą tematyką od 27 lutego 2012 roku marihuanę kwalifikuje się jako narkotyk klasy B i na podstawie tej kwalifikacji za jego posiadanie można zostać skazanym na karę do 5 lat pozbawienia wolności i/lub grzywnę. Natomiast za jej udostępnianie nawet do 14 lat pozbawienia wolności i/lub karę grzywny.Warto podkreślić, że nie ma żadnych limitów odnoszących się do wysokości grzywny.

Przestępstwa mniejszej wagi rozpatrują sądy niższego szczebla, tzw. magistrates courts, które  mogą orzekać jedynie z pewnymi ograniczeniami co do wysokości wymiaru kary. Pozostałe (poważniejsze) sprawy trafiają do Crown Court.

Proces ustalania kary dla sprawcy rozpoczyna się od określenia jego roli w zarzucanym mu czynie. Przyjmuje się, że można określić jego rolę jako:

GŁÓWNĄ ROLĘ –  jego zachowanie obejmuje kierowanie lub organizowanie produkcji marihuany na dużą skalę, nawiązywanie kontaktów z innymi osobami, oczekiwanie finansowych korzyści, użycie prowadzonej już działalności jako przykrycia czy też nadużycie zajmowanej pozycji lub stanowiska.

ZNACZĄCĄ ROLĘ – jego zachowanie polega na organizowaniu i zarządzaniu powiązaniami osobowymi, zaangażowanie innych do prowadzonej działalności poprzez nacisk, zastraszanie albo obiecanie nagrody, motywowanie finansowo lub w inny sposób oraz jego świadomość i zrozumienie skali oraz znaczenia prowadzonej działalności.

MNIEJSZĄ ROLĘ – jego zachowanie nie ma wielkiego znaczenia, działa pod kierownictwem, zaangażowanie pod naciskiem, przymusem lub w związku z zastraszaniem. Uczestnictwo przez naiwność albo wyzysk. Brak wpływu na ustanowione powiązania osobowe. Niewielka świadomość lub brak zrozumienia znaczenia prowadzonej działalności. Jeśli stwierdzono indywidualną działalność, czyli uprawianie marihuany na własny użytek sądy są obowiązane wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności towarzyszące działalności sprawcy.

Aby ustalić stopień szkodliwości prowadzonej działalności przestępczej należy zakwalifikować tę działalność do jednej z niżej wymienionych kategorii:

Kategoria nr 1 – dobrze prosperująca działalność produkująca towar na przemysłową skalę np. zakład produkcyjny czy też szklarnie na farmach.

Kategoria nr 2 – dobrze prosperująca działalność produkująca znaczne ilości w celach handlowych. Zwykle łatwym staje się zakwalifikowanie danego przypadku w tej kategorii, gdyż każda mniejsza działalność (od tej z kategorii nr 1) prowadzona na użytek komercyjny znajduje się w tej kategorii. Przykładem może być uprawa marihuany w pokojach czy na poddaszach prywatnych domów.

Kategoria nr 3 – uprawa do 28 roślin z przyjęciem, że z każdej otrzyma się 40 gram towaru.

Kategoria nr 4 – uprawa do 9 roślin w domach do użytku własnego.

Następnie sąd ustala granice możliwej do orzeczenia kary w sposób przedstawiony poniżej. Objaśnienie: kara podawana w pierwszej kolejności jest zalecana,a przy wzięciu pod uwagę wszelkich okoliczności popełnionego czynu można ją zmienić w przedstawionych przedziałach/zakresach.

Odpowiedzialność karna w kategorii nr 1 – główny sprawca może otrzymać najniższą karę w wymiarze 8 lat (przedział kary od 7 do 10 lat). Przy znaczącej roli sprawcy najniższa kara może zostać orzeczona w wymiarze 5 lat i 6 miesięcy, a najwyższa w wymiarze 7 lat. Natomiast przy mniejszej roli sprawcy najniższa kara wynosi 3 lata, a zakres kar to od 2 lat i 6 miesięcy do 5 lat.

Odpowiedzialność karna w kategorii nr 2 – główny sprawca może otrzymać najniższą karę w wymiarze 6 lat (przedział kary od 4 lat i 6 miesięcy do 8 lat). Przy znaczącej roli kara może wynieść od 4 lat, a zakres obejmuje od 2 lat i 6 miesięcy do 5 lat. Natomiast przy mniejszej roli sprawcy najniższa kara wynosi od 1 roku, a zakres od 26 tygodni do 3 lat.

Odpowiedzialność karna w kategorii nr 3 – główny sprawca może otrzymać najniższą karę w wymiarze od 4 lat (przedział wynosi od  2 lat i 6 miesięcy do 5 lat). Przy znaczącej roli sprawcy wymiar kary może wynieść od 1 roku, a zakres od 26 tygodni do 3 lat. Natomiast przy mniejszej roli orzekane są prace społeczne w najwyższym wymiarze, przy czym niższy wymiar prac społecznych wynosi do 26 tygodni.

Odpowiedzialność karna w kategorii nr 4 – główny sprawca może otrzymać karę w wymiarze od 1 roku (przy najwyższym wymiarze prac społecznych nawet do 3 lat). Przy znaczącej roli sprawcy wymiar kary wynosi od wysokiego poziomu prac społecznych do średniego poziomu do 26 tygodni. Natomiast przy mniejszej roli orzekana jest grzywna w przedziale C grzywny (125% – 175% wysokości tygodniowego dochodu) lub/ i wymierzeniem prac społecznych w średnim wymiarze.

Przy orzekaniu kary brane są pod uwagę wszystkie okoliczności łagodzące i obciążające mające wpływ na wymiar kary.

Rozważane jest przede wszystkim to czy sprawca współpracował z organami ścigania oraz czy przyznał się do winy. Zwykle dochodzi również do konfiskaty towaru i przedmiotów służących do uprawiania marihuany, a następnie ich zniszczenia. Co ciekawe, sąd posiada również prawo orzeczenia zakazu prowadzenia pojazdów sprawcy, który jeździł samochodem do miejsca, gdzie marihuana była uprawiana.

W razie jakichkolwiek pytań dotyczących tych zagadnień proszę o kontakt.

Stan prawny na dzień: 4 maja 2015 r.

Narkotyki w Wielkiej Brytanii – rozwiązania prawne tego problemu

Zwykły wpis

104399461_72c6ad745d_zTo jaka kara zostanie orzeczona za posiadanie narkotyków w Wielkiej Brytanii zależy od ilości posiadanych narkotyków oraz tego czy zatrzymana osoba jedynie jest w ich posiadaniu czy też handluje nimi albo je produkuje. Najbardziej dotkliwe kary to nieograniczona kara grzywny oraz kara pozbawienia wolności.

Maksymalne kary za posiadanie narkotyków, handlowanie nimi albo produkowanie ich zależy od ich klasyfikacji według poniższego schematu:

Class A –  kokaina, ‚crack’ kokaina, ecstasy, heroina, LSD, metadon, metamfetamina ( za posiadanie: do 7 lat kary pozbawienia wolności, nieograniczona kara grzywny albo obie kary łącznie; za handel i produkcję: kara pozbawienia wolności, nieograniczona kara grzywny albo obie kary łącznie).

Class B – amfetamina, barbituran, marihuana, kodeina, ketamina, Ritalin, narkotyki syntetyczne (za posiadanie: do 5 lat pozbawienia wolności, nieograniczona kara grzywny albo obie kary łącznie: za handel i produkcję: do 14 lat pozbawienia wolności, nieograniczona kara grzywny albo obie kary łącznie).

Class C – sterydy anaboliczne, diazepam, GHB, GBL, BZP, khat (za posiadanie: do 2 lat pozbawienia wolności, nieograniczona kara grzywny albo obie kary łącznie  – z wyjątkiem sterydów anabolicznych, których posiadanie na własny użytek jest dozwolone; za handel i produkcję: do 14 lat pozbawienia wolności, nieograniczona kara grzywny albo obie kary łącznie).

Tymczasowo sklasyfikowane narkotyki – NBOMe oraz Benzofuran (posiadanie: niekaralne ale Policja może zatrzymać podejrzane substancje; za handel i produkcję: do 14 lat pozbawienia wolności, nieograniczona kara grzywny albo obie kary łącznie).

Brytyjskie władze mogą zakazać używania nowych rodzajów narkotyków na okres 1 roku jako ‘temporary banning order’ przed ich sklasyfikowaniem.

W razie posiadania marihuany ‘Cannabis’ Policja może upomnieć osobę, przy której znaleziono marihuanę albo ukarać grzywną nałożoną przy zatrzymaniu w wysokości 90 funtów.

Stan prawny na dzień: 25 sierpnia 2014 roku