Dyskryminacja w pracy, mobbing i nierówne traktowanie w Polsce i w Wielkiej Brytanii

Zwykły wpis
Foto: Jaka praca taka płaca, ilustracja przysłowia Franciszka Kostrzewskiego, 1864, domena publiczna, CCO.

Niestety wiele spraw o mobbing i dyskryminację kończy się niepowodzeniem przed polskimi sądami, a to głównie ze względu na nieprawidłowe określenie charakteru sprawy i błędny wybór drogi postępowania. Dlatego warto zapamiętać, że:

  • Dyskryminacja stanowi niczym nieuzasadnione, gorsze traktowanie ze względu na określone w ustawie „cechy prawnie chronione”, a ciężar dowodu w tego rodzaju sprawach spoczywa na pracodawcy (typ kwalifikowany nierównego traktowania);
  • Nierówne trakowanie w zatrudnieniu stanowi zróżnicowanie sytuacji pracowników przy uwzględnieniu niedozwolonego kryterium, kategoria szersza od dyskryminacji;
  • Mobbing stanowi uporczywe i długotrwałe niesprawiedliwe traktowanie bez powiązania z „cechami prawnie chronionymi”, a ofiara mobbingu musi udowodnić, że do niego doszło;

Jako dyskryminację określa się również:

1) działanie polegające na zachęcaniu innej osoby do naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu lub nakazaniu jej naruszenia tej zasady;

2) niepożądane zachowanie, którego celem lub skutkiem jest naruszenie godności pracownika i stworzenie wobec niego zastraszającej, wrogiej, poniżającej, upokarzającej lub uwłaczającej atmosfery (molestowanie).

Zachowaniem dyskryminującym w zatrudnieniu jest w szczególności art. 18 (3b) Kodeksu pracy:

  • odmowa nawiązania lub rozwiązanie stosunku pracy,
  • niekorzystne ukształtowanie wynagrodzenia za pracę lub innych warunków zatrudnienia albo pominięcie przy awansowaniu lub przyznawaniu innych świadczeń związanych z pracą,
  • pominięcie przy typowaniu do udziału w szkoleniach podnoszących kwalifikacje zawodowe.

Jak się bronić przed dyskryminacją w pracy w Polsce?

W razie dyskryminacji można skorzystać z:

  • postępowania mediacyjnego w celu polubownego zakończenia sporu z pracodawcą,
  • pomocy Państwowej Inspekcji Pracy,
  • ostatecznie skierować sprawę na drogę postępowania sądowego po prawidłowym określeniu charakteru sprawy oraz żądań.

Dyskryminacja w pracy w Wielkiej Brytanii

W Wielkiej Brytanii prawo chroni przed dyskryminacją w pracy, w szczególności w zakresie:

  • zwolnienia;
  • warunków zatrudnienia;
  • wypłaty wynagrodzenia i dodatków do wynagrodzenia;
  • możliwości awansu i przeniesienia;
  • szkolenia;
  • rekrutacji;
  • wymiaru czasu pracy.

Niektóre formy dyskryminacji są dozwolone tylko wtedy, gdy są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa pracodawcy np.:

  • szkoła rzymskokatolicka ograniczająca wnioski o przyjęcie uczniów tylko do katolików;
  • zatrudnianie wyłącznie kobiet w ośrodku zdrowia dla muzułmańskich kobiet;

Niepełnosprawność

Zatrudnionej osobie niepełnosprawnej przysługują te same prawa, co innym pracownikom. Pracodawcy powinni również wprowadzić „rozsądne udogodnienia”, aby pomóc niepełnosprawnym pracownikom oraz kandydatom do prac, w tym:

  • formularze aplikacyjne, na przykład formularze w formacie brajlowskim lub audio;
  • testy umiejętności, na przykład dając dodatkowy czas na ukończenie testów;
  • zwolnienia lub zmiany wymiaru czasu pracy;
  • dyscyplina i pretensje;
  • ustalenia dotyczące rozmów, takie jak zapewnienie dostępu dla wózków inwalidzkich, wsparcie dla komunikatorów;
  • upewnienie się, że miejsce pracy ma odpowiednie zaplecze i sprzęt dla pracowników niepełnosprawnych lub osoby, którym zaproponowano pracę;
  • możliwości awansu, transferu i szkolenia;
  • warunki zatrudnienia, w tym płacy;
  • świadczenia związane z pracą, takie jak dostęp do obiektów rekreacyjnych lub gastronomicznych.

Co można zrobić w przypadku dyskryminacji?

Jeśli jesteś dyskryminowany w pracy, to powinienieś wiedzieć, że istnieją przewidziane przez prawo sposoby radzenia sobie z tym problemem.

Pracodawcy muszą przestrzegać przepisów dotyczących zapobiegania dyskryminacji w miejscu pracy.

Inne rodzaje niesprawiedliwego traktowania w zakresie stosunku pracy

Ochrona przysługuje również przed niesprawiedliwym traktowaniem z powodu:

  • członkostwo w związkach zawodowych lub wobec osób niebędących członkami takich związków „union trade”;
  • zatrudnienia na czas określony lub w niepełnym wymiarze godzin. 
  • warunki zatrudnienia, w tym płacy;

Co możesz zrobić w razie dyskryminacji w miejscu pracy?

Jeśli uważasz, że zostałeś niesprawiedliwie potraktowany , (dyskryminowany) możesz:

  • złożyć skargę bezpośrednio do osoby, która dopuściła się dyskryminacji lub organizacji, którą ta osoba reprezentuje;
  • skorzystać z pomocy osoby uprawnionej do przeprowadzania postępowania polubownego np. mediatora;
  • złożyć wniosek do sądu lub trybunału odnośnie naruszenia prawa;

Możesz również skontaktować się z Equality Advisory Support Service,aby uzyskać pomoc i poradę.

Obrona przed dyskryminacją w pracy

Pracownicy powinni najpierw porozmawiać z pracodawcą, aby podjąć próbę nieformalnego rozwiązania problem.

Jeśli pracownik nie dojdzie do porozumienia z pracodawcą, powinien  zwrócić się do ACAS, Citizens Advice lub przedstawiciela związku zawodowego (o ile jest jego członkiem) celem uzyskania pomocy w rozwiązaniu sporu.

W sądzie pracy pracownik może ubiegać się o odszkodowanie za dyskryminację.

W sprawach o dyskryminację możliwe jest uzyskanie bezpłatnej pomocy prawnej, ale należy sprawdzić, czy w danej sytuacji zostały spełnione określone warunki.

Stan na dzień: 11 stycznia 2019 roku

DYSKRYMINACJA W POLSCE I W WIELKIEJ BRYTANII

Zwykły wpis

3295a24cef72f30d22ec82a12a1e39f0a6e452623b6cb3cbb91cef4a7a35ba09

Dyskryminacja w Polsce

Dyskryminacja stanowi niczym nieuzasadnione, gorsze traktowanie ze względu na:

płeć, rasę, pochodzenie etniczne, narodowość, religię, wyznanie, światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną.

Dyskryminacja może być również pozytywna np. w przypadku miejsc parkingowych dla osób niepełnosprawnych.

Ochrona przed dyskryminacją przysługuje na podstawie przepisów Konstytucji RP, umów międzynarodowych i innych ustaw, w tym kodeksu cywilnego oraz kodeksu pracy.

Postępowanie sądowe w sprawach o dyskryminację w Polsce

Ofiara zachowania dyskryminującego może podjąć odpowiednie działania celem:

  • ścigania sprawcy dyskryminacji w drodze postępowania karnego;
  • dochodzenia stosownego odszkodowania na drodze postępowania cywilnego w oparciu o przepisy ustaw np. kodeksu cywilnego lub kodeksu pracy.

UWAGA!!! Osoby, które doświadczyły dyskryminacji mogą uzyskać specjalistyczną pomoc psychologiczną i prawną (w tym bezpłatną) od różnych organizacji pozarządowych, które walczą z dyskryminacją np. od Polskiego Towarzystwo Prawa Antydyskryminacyjnego, Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka czy Kampanii Przeciw Homofobii.

Dyskryminacja w Wielkiej Brytanii

zrzut ekranu 2019-01-10 o 16.14.28

Według statystyk brytyjskiego Trybunału Pracy z lat 2016-2017, w sprawach o dyskryminację ze względu na:

  • płeć zasądzono przeciętne odszkodowanie w wysokości 19 tys. funtów;
  • niepełnosprawność zasądzono przeciętne odszkodowanie w wysokości  prawie 32 tys. funtów;
  • wyznanie zasądzono przeciętne odszkodowanie w wysokości 20 tys. funtów;
  • wiek zasądzono przeciętne odszkodowanie w wysokości 35 tys. funtów.
  • orientację seksualną przeciętne odszkodowanie w wysokości 20 tys. funtów.

Czytaj dalej

ZMIANA PŁCI I „MX.” CZYLI TRZECIA PŁEĆ W WIELKIEJ BRYTANII I W POLSCE

Zwykły wpis

newsletterimage

Zmiana płci i inna płeć w Polsce

Problem zmiany płci dotyczy osób trannsseksualnych i tych, które nieidentyfikują swojej płci w pełni ani jako kobieta, ani mężczyzna.

W Polsce, aby zgodnie z prawem zmienić płeć należy:

  • mieć ukończone 18 lat;
  • odbyć badania psychologiczne, w tym z psychologiem, seksuologiem lub psychiatrą;
  • rozpocząć terapię hormonalną;
  • złożyć pozew przeciwko rodzicom o ustalenie płci z uzasadnieniem takiego żądania.

Postępowanie zwykle jest bardzo długotrwałe. W efekcie dochodzi do sporządzenia przez Kierownika USC adnotacji o zmianie płci w aktcie urodzenia. W praktyce rzadko osoby się na to decydują ze względu na ryzyko i koszty, ale można po terapii hormonalnej poddać się zabiegowi operacyjnemu.

Dyskusja nad kompleksowym uregulowaniem tego zagadnienia toczy się od lat, ale do dzisiaj nie rozstrzygnięto m.in. tego, czy zmiana płci dotyczyć może:

  • tylko transseksualistów, czy też
  • „płci społecznej”, którą w swym założeniu obejmuje koncepcja gender.

Ponadto, rozstrzygnąć należałoby wiek od, którego osoba może rozpocząć starania o zmianę płci. Wyjaśnieniu podlegać powinno też to, czy „płci mertykalnej” można jednoznacznie przeciwstawić „tożsamość płciową”.

Zgodnie z polskim prawem, zmiana płci na inną/trzecią (X) lub pozostawienie miejsca pustego nie jest możliwe.

Zmiana płci w Wielkiej Brytanii

W Wielkiej Brytanii możliwa jest zmiana płci.

Aby ubiegać się o zmianę płci należy uczynić to poprzez the Gender Recognition Panel i zwrócić się o  zaświadczenie „Gender Recognition Certificate”.

Do wyboru są trzy procedury prowadzące do uzyskania takiego zaświadczenia.

1. Standardowa procedura

Ta procedura przewidziana została, jeśli wnioskodawca:

  • ma ukończone 18 lat
  • został zdiagnozowany „gender dysphoria” (discomfort with your birth gender) – this is also called gender identity disorder, gender incongruence or transsexualism
  • znajduje się w takiej sytuacji od co najmniej 2 lat;
  • zamierza zmienić płeć na całe życie;

Wnioskodawca musi wybrać standardową procedurę, jeśli mieszka w Irlandii Północnej.

2. Alternatywna procedura

Aby wnioskodawca mógł ubiegać się o zaświadczenie w procedurze alternatywnej musi:

  • mieć ukończone 18 lat;
  • zostać zdiagnozowany z dysforią na tle tożsamości płciowej albo przejść operację;
  • mieszka w Anglii, Walii lub Szkocji przez dłuższy czas;
  • oświadczyć, że będzie żył ze zmienioną płcią do końca swojego życia;
  • znajduje się w (albo był) w tzw. „protected marriage” albo „protected civil partnership” (poniżej wyjaśnienie);
  • wykazać, że znajduje się w tej sytuacji przez co najmniej 6 lat przed 10 grudnia 2014 roku (16 grudnia 2014 dla szkockich małżeństw i związków partnerskich).

Małżeństwo lub związek partnerski jest chronione „protected”, jeśli:

  • zostało zarejestrowane na podstawie prawa Anglii i Walii;
  • związek małżeński został zawarty w Szkocji;
  • związek partnerski został zarejestrowany w Szkocji;
  • związek małżeński zarejestrowany na podstawie prawa jednego z terytoriów zależnych Wielkiej Brytanii;
  • związek małzeński zawarty przy brytyjskim konsulu lub w jednostkach sił zbrojnych należących do Wielkiej Brytanii.

3. Procedura zagraniczna

W procedurze zagranicznej można ubiegać się o zaświadczenie o zmianie płci w państwach, które to dopuszczają i przedstawić dokumenty potwierdzające ten fakt.

W razie pozostawania w związku małżeńskim lub związku partnerskim

Jeśli jesteś w związku małżeńskim…

Możesz ubiegać się o Gender Recognition Certificate, chyba, że małżeństwo zostało zawarte w Irlandii Północnej.

Zarówno ty, jak i twój małżonek lub małżonka musicie złożyć oświadczenie o tym, że pozostaniecie małżeństwem.

„Tymczasowe zaświadczenie” jest wydawane, gdy ty lub współmałżonek nie chce pozostać w związku małżeńskim, albo jedno z was nie złożyło takiego oświadczenia.  Tymczasowe zaświadczenie może zostać uznane za przyczynę rozwodu.

Jeśli żyjesz w Anglii lub Walii, możesz uzyskać właściwe zaświadczenie po uzyskaniu rozwodu.

Jeśli mieszkasz w Szkocji, możesz na podstawie tymczasowego zaświadczenia zwrócić się do „the sheriff court”, aby uzyskać właściwe zaświadczenie i nie musisz czekać aż do rozwodu.

Skontaktuj się z zespołem administracyjnym the Gender Recognition Panel, jeśli ty lub twój partner zmieniliście zdanie o pozostawaniu w związku małżeńskim podczas procesu.

Gender Recognition Panel

GRPenquiries@justice.gov.uk

Telephone: +44 (0) 300 1234 503

Jeśli pozostajesz w związku partnerskim…

Musisz zakończyć związek partnerski albo zamienić go na związek małżeński, jeśli został zarejestrowany w Anglii, Walii albo Szkocji. Nie możesz zmienić związku partnerskiego w związek małżeński, jeśli został zawarty gdziekolwiek indziej.

Jeśli decydujesz się na konwersję związku partnerskiego w związek małżeński, to musisz uczynić to przed ubieganiem się o zaświdczenie o zmianie płci.

Otrzymasz tymczasowe zaświadczenie, jeśli jesteś ciągle w związku partnerskim i ubiegasz się o zmianę płci. Musisz zakończyć związek partnerski, aby uzyskać właściwe zaświadczenie.

Jeśli ubiegasz się o zmianę płci wraz z partnerem/partnerką powinniście ubiegać się o to równolegle i poinformować zespół administracyjny o powiązaniu waszych wniosków. Możecie uzyskać właściwe zaświadczenia tego samego dnia, jeśli wasz związek partnerski został zarejestrowany w Anglii, Walii lub Szkocji.

Irlandia Północna

Możesz uzyskać tymczasowe zaświadczenie, jeśli twoje małżeństwo lub związek partnerski zostały zarejestrowane w Irlandii Północnej.

Musisz rozwiązać związek małżeński lub związek partnerski przed ubieganiem się o certyfikat o zmianie płci.

Możesz wykorzystać tymczasowe zaświadczenie jako przyczynę rozwodu lub zakończenia związku partnerskiego.

Jak się o to ubiegać?

Aby uzyskać więcej informacji skorzystać zamieszczonych w tabeli instrukcji i wniosków (w języku angielskim).

Jak się ubiegać? Wniosek Instrukcja
Standardowa procedura Wniosek T450 Instrukcja T451
Alternatywna procedura Wniosek T464 Instrukcja T465
Zagraniczna procedura Wniosek T453 Instrukcja T454

Wyślij wypełniony wniosek z uiszczoną opłatą i wymaganymi załącznikami na poniżej wskazany adres:

Gender Recognition Panel

PO Box 9300

Leicester

LE1 8DJ

Opłaty

Opłata od wniosku wynosi £140. Możesz ubiegać się o zwolnienie, jeśli uzyskujesz określone zasiłki lub masz niski dochód.

Pomoc w wypełnieniu wniosku

Skontaktuj się z zespołem administracyjnym the Gender Recognition Panel, aby uzyskać poradę przy wypełnianiu wniosku o zmianę płci.

Gender Recognition Panel

GRPenquiries@justice.gov.uk

Telefon: +44 (0) 300 1234 503

Czytaj dalej